Het is vandaag 3 juli 2016. Vandaag neem ik je mee terug in de tijd, naar 3 juli 2009, de dag dat mijn leven voorgoed veranderde….
Het is een uur of twaalf als ik op het station in Haarlem sta met een rugzak en mijn kleine koffertje, voor de reis van mijn leven. Tranen in mijn ogen, in een omhelzing met mijn ouders, die ik met pijn in mijn hart daar achterlaat. We weten allemaal dat het geen afscheid is voor jaren en toch, vind ik het spannend om te vertrekken en helemaal voor mezelf te kiezen. Eenmaal in de trein voel ik meteen dat het helemaal goed is en dat ik de reis aan mag gaan. Ik ben op weg naar Frankrijk, naar een van mijn beste vriendinnen en ervaringsdeskundige in afscheid nemen. Wij begrijpen elkaar in de hang naar iets anders dan het pad dat zo logisch is als we onze ratio zouden volgen. Wij willen iets anders. Wij willen weg uit het keurslijf en op zoek naar het avontuur, of misschien juist wel de rust.
Terug naar de basis
Het thema van mijn jaar op reis is My Slow Year, en voor wie mij een beetje kent en heeft gevolgd in de afgelopen jaren weet dat het zeker geen Slow Year werd. Want mijn ondernemende geest laat me niet met rust en wil continu dingen doen. Waarschijnlijk omdat ik een paar maanden voor vertrek mijn nieuwe onderneming heb ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, onder de naam Terug naar de Basis. De naam was een snelle beslissing, gekozen omdat ik weet dat er iets zit in dit uitgangspunt. Al heb ik nog geen idee op welke manier. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb er uiteindelijk 7 jaar voor nodig om echt terug naar de basis te gaan. Het begint met het wegdoen van spullen en het zoeken naar de basis van voeding. Daarna start de zoektocht naar wie ik in de basis ben. Wat heeft me gemaakt tot wie ik dan ben, wat zijn mijn overtuigingen, hoe kan ik in mezelf blijven geloven en mijn verhalen met de wereld delen.
7 jaar lang was het een ontdekkingsreis, met heel veel angsten over of ik het mocht en kon. Mocht ik gaan delen waar ik zo stellig in geloof? Ik heb het op allerlei manieren geprobeerd, voornamelijk met korte focus op bepaalde dingen, en vaak nog geredeneerd vanuit de gedachte “ik denk dat ik dit nu moet doen” in plaats van, “ik voel dat ik dit nu moet doen”. Daarom sloeg lang niet alles aan en stopte ik vaak alweer snel, omdat het het nog niet helemaal was. Mijn onderneming gaf me de ruimte uit te proberen, maar ik was niet aan het ondernemen. Ik was aan het oefenen. Ik was op zoek naar de boodschap die ik wilde delen met de wereld. En die was al duidelijk toen ik 7 jaar geleden op reis ging. Dat je echt alles kunt realiseren als je het echt wilt. Soms door je gevoel te volgen, soms door heel hard te werken, maar altijd vanuit geloof en vertrouwen.
De laatste jaren moest ik ook financieel terug naar de basis. En het is wel gebleken dat gematigd leven me niet gelukkig maakt. Want hoewel ik weinig nodig heb om me gelukkig te voelen, wil ik me wel vrij voelen in de keuzes die ik maak. Niet drie keer hoeven nadenken of ik iets wel of niet kan kopen of doen en me dan rot voelen, of ik het nu wel of niet aanschaf. En hoewel ik op alle vlakken in mijn leven overvloed ervaar, is de enige plek waar ik dat nog niet kon voelen op mijn bankrekening. Door slim te reizen en keuzes te maken om bepaalde dingen niet te doen kan ik met weinig rondkomen. En dat was de gedachte die ik jarenlang had. Ik heb niet veel nodig, dus kreeg ik ook niet veel. Om me heen zag ik mensen steeds meer verdienen en mooie dingen realiseren en ik bleef maar denken dat het niet voor mij is weggelegd, voelde niet dat ik waarde kon leveren met de talenten die ik heb.
In januari 2016 besloot ik dat het dit jaar anders moest. Dit jaar zou ik structuur aanbrengen in mijn onderneming, mijn leven weer in de hand nemen op financieel gebied. Alles wat ik de afgelopen jaren heb uitgeprobeerd heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en tot wat ik nu wil gaan doen. Ik had geen idee hoe ik focus en aandacht kon geven aan dat wat ik echt zo graag wilde. Terugkijkend op het eerste kwartaal was het alleen nog net zo’n zooitje als de jaren ervoor, dus werd het tijd een hulplijn in te schakelen, ik wist dat ik deze stap niet alleen kon zetten. Ik besloot een business coach in te schakelen. En samen met haar zet ik nu eindelijk de stappen om mijn verhaal de wereld in te brengen.
Focus en aandacht op mijn droomleven
Sinds drie maanden ben ik opeens weer meer ondernemer dan de afgelopen 7 jaar bij elkaar. Voor het eerst in 7 jaar zie ik dat het klopt wat ik doe en dat er een visie achter zit die voor de toekomst kan blijven staan. Dat ik niet steeds iets nieuws hoef te bedenken, maar iets echt neer kan zetten, op basis van de ideologie waar ik in geloof. Dat ondernemen zonder visie betekent dat je maar wat aan moddert en dat het zo gaat als het bij mij ging.
Een geluk bij een ongeluk
En toen sloeg het ‘noodlot’ toe. In april ging ik opnieuw naar Frankrijk (je weet wel in die cabrio die me zomaar werd aangeboden ;-). Ik zou daar onder andere mijn oude website gaan herschrijven en vormgeven. In Frankrijk had ik de rust en de ruimte om te schrijven en ontwikkelen. Maar het universum had iets anders voor me in petto. Eind april werd mijn website gehackt. Weg dus al die ideeën om te schrijven, ik moest loslaten dat die site er snel ging komen. Eén beslissing was in ieder geval snel gemaakt. Ik wist dat dit niet voor niets gebeurde. Ik besloot dat er een compleet nieuwe website zou komen. En dat was kennelijk wat er nodig was. Met de ideeën van mijn business coach en haar support ben ik aan de slag gegaan om mijn verhalen, visies en ideeën vorm te geven en er weer een echte onderneming van te maken.