Oefening baart kunst

Deel blog:

Een van mijn favoriete tijdsbestedingen als ik aan het koken of eten ben, is luisteren of kijken naar het programma Masterchef Australia. Elk jaar raak ik toch weer lichtelijk verslaafd aan dit programma, waarin deelnemers aan de wedstrijd strijden om de titel de beste chef van dat jaar te worden. Het programma raakt me omdat het over eten gaat, er emotie mee gepaard is en omdat je mensen ziet groeien en uit hun comfortzone ziet gaan. Het effect is dat ik zelf ook weer anders ga koken. Ik probeer nieuwe dingen uit en neem meer tijd om dingen te creëren. Waardoor de smaak en looks van mijn gerechten omhoog gaat.

Terwijl ik zelf in november mijn schrijfkwaliteiten ontwikkelde tijdens de National Novel Writing Month, besef ik hoe bijzonder het is als je aan een wedstrijd als Masterchef meedoet. Een paar maanden zijn de deelnemers alleen maar bezig met koken, om steeds beter te worden en hun talent te ontwikkelen. En dat is wat je nodig hebt om beter te worden in iets waar je plezier in hebt en wat je van nature goed kunt. Het enige nadeel van deze challenge is in mijn ogen dat je altijd onder druk staat, omdat je steeds weer een nieuwe challenge voor je kiezen krijgt en moet presteren. Dat kan twee effecten hebben, je slaat dicht, of je wordt een meester chef.

Jouw unieke talent

Zoals ik eerder al schreef is talent iets wat iedereen heeft. Het is alleen voor iedereen anders. Daar waar ik een talent heb om verhalen te maken, heb jij (een) ander(e) talent(en). Toen ik deze week een vriendin aan de telefoon had, spraken we over dat wat je doet als je in een periode zit waarin niet alles wat je doet gemakkelijk gaat. Een periode waarin je wellicht op geestelijk of lichamelijk vlak wordt uitgedaagd. Ik val in die fases altijd terug op twee dingen, schrijven en koken. Dat kan ik met mijn ogen dicht doen èn het geeft me voldoening. En in moeilijke periodes heb je af en toe juist een goed gevoel nodig. Het zou dus zo maar zo kunnen zijn dat je in een moeilijke periode je echte talent ontdekt.

Doelen stellen

Ik ben niet meer zo van het doelen stellen en behalen. Toch is het wel tof als je een doel stelt en dat ook lukt. Tijdens de National Novel Writing Month is het doel dat je minimaal 50.000 woorden schrijft aan een (nieuw) verhaal. Mijn doel was verder schrijven aan het vervolg op ‘ik ben Sara’. Ik was al heel voorzichtig begonnen en als ik 50.000 woorden zou schrijven, zou ik een compleet manuscript hebben. Het doel om elke dag 1700 woorden te schrijven, stimuleerde me, wetende dat er over de hele wereld mensen aan het schrijven zijn (de term National in de titel is dan ook een beetje misleidend). Het resultaat was dat ik op 25 november de outline van mijn nieuwe boek af had. En hoe ik dat wist? Omdat ik net als bij ‘ik ben Sara’ een zin op schreef waarmee ik wist dat het boek zou eindigen. Dat betekent niet dat het boek al helemaal af is, maar nu deze basis staat, voel ik me gesterkt er weer helemaal voor te gaan.

Talent is dat wat je doet zonder erover na te denken

Een talent is iets wat je gemakkelijk af gaat en waar anderen je voor prijzen. Iets wat je dus zelf niet direct als een talent ziet, omdat je denkt dat iedereen dat wel kan. Maar dat is dus niet zo. Zo vond ik het altijd vreemd dat mensen zo blij werden als ze bij mij kwamen eten. Ik vond het zelf allemaal niet zo bijzonder, maar mijn eters altijd wel. Het duurde lang voor ik besefte dat ik daar een talent voor heb.

Wat is jouw talent?

Wil je ontdekken wat jouw talent is? Sta er dan eens bij stil wat jij van nature gemakkelijk doet en waar anderen je voor prijzen. En kijk dan of dat iets is wat je meer in je leven wilt integreren. En als je dat wilt, dan is oefening de enige optie. Het gewoon doen. Heb je een verlangen om kok te worden, ga koken. Wil je schrijver worden? Schrijf. Maar het allerbelangrijkste is dat je er plezier in hebt. Dat je het ook doet als je er niet voor betaald krijgt. Dat het je voldoening geeft en dat het een slechte dag mooi kan maken. Zelfs als je er geen enkele zin in hebt. En oefening zorgt er uiteindelijk voor dat je vol zelfvertrouwen aan de wereld kunt vertellen dat je schrijver of kok bent. Luister daarom vooral even naar deze podcast, waarin ik aan het einde van het gesprek bijna vol vertrouwen toegeef dat ik schrijver ben 😉.