In tien minuten helderheid over je levensdoel!

Na mijn magische ervaring tijdens de rite van de baarmoeder, mag ik de week er na weer op pad voor een nieuwe en magische ervaring, de Vip-dag van Nicole Olsthoorn. Ik ken Nicole nu een jaar, we hebben zelfs een tijdje mijn huis gedeeld, omdat Nicole (net als ik) als Digital Nomad door Europa trekt. De Vip-dag vindt plaats in Rotterdam, in het huis waar Nicole op dat moment logeert. Ze is net terug uit Wales, waar ze na een jaar leven uit een rugzak een plek heeft gevonden waar ze zich helemaal thuis voelt. En als expert in voelen en je impulsen volgen, kan ze niet anders dan regelen dat ze daar een tijdje gaat wonen. Dus na haar tour in Nederland vertrekt ze in ieder geval voor een paar maanden terug naar Wales.

Ik vind het magisch, de manier waarop Nicole zo sterk vertrouwt op alles wat ze tegenkomt. Ik ben dus helemaal blij dat ik bij haar Vip-dag aanwezig mag zijn, om te ervaren wat ze nu precies doet en welke handvatten ze me kan geven nog meer op mijn gevoel te vertrouwen. Als ik uit de trein in Rotterdam stap, kom ik een van de andere deelnemers al tegen en samen nemen we de bus naar onze eindbestemming. Het is een prachtige, warme dag en ik geniet van de hitte. Dit in tegenstelling tot veel anderen merk ik, maar mijn gevoel dat ik in een zonnige omgeving thuis hoor wordt alleen maar bevestigd. Mijn humeur is stralend en de warmte maakt me sterk. Ik heb me in tijden niet zo goed gevoeld.

Eenmaal binnen gaan we vrijwel meteen aan de slag. Met een groep van zes vrouwen aan tafel is er genoeg te delen en vertellen. Alle vrouwen staan op een keerpunt, ieder op haar eigen manier. En dat maakt deze dag weer zo heerlijk leerzaam. Ik besef maar weer eens dat iedereen haar eigen pad te bewandelen heeft en hoe oud je ook bent, wat je verlangen ook is en waar je ook woont, er komt een punt dat het niet meer op de oude manier gaat en dat het tijd wordt om te veranderen.

Nicole stelt dat je in 10 minuten je levensdoel kunt ontdekken en dat is ook waar we naartoe gaan werken, maar eerst beantwoorden we de vraag “hoe zou je je voelen als je weet wat je levensdoel is”. Ik weet het wel, vol vertrouwen en energie.

Bij mij gaat het vandaag om de finishing touch, ik wil vertrouwen dat ik op alle gebieden in mijn leven ook daadwerkelijk naar mijn innerlijke stem luister. Mijn belangrijkste vraag die dag is, “hoe onderscheid ik de stem van mijn ego van mijn innerlijke stem”. Ik wil weten of ik wel daadwerkelijk op de goede weg ben. Het antwoord van Nicole is simpel en vrij gemakkelijk toe te passen, de stem van je ego schreeuwt en je innerlijke stem fluistert. Ok, cool, dat had ik ook wel kunnen weten ;-).

We hebben allemaal een kaart voor ons op tafel liggen en ik denk dat we allemaal super nieuwsgierig zijn naar de boodschap van die kaart. Als ik mijn kaart omdraai, word ik boos. Deze kaart wil ik helemaal niet trekken. Het is een lelijke kaart, met een vrouw die boos uit haar ogen kijkt, de kaart toont veel grijstinten èn een gesloten deur. Ik baal… Want ik was toch zo lekker op weg? Waarom is die deur op de kaart dicht en waarom is de boodschap “Gatekeeper”. Ik schrijf alles op wat ik voel, maar er komen geen mooie gevoelens naar boven, ik blijf de boosheid voelen. Ik zie de kaarten van de andere vrouwen met prachtige liefdevolle kleuren en lieflijke elfjes… DAT WIL IK OOK… (ok ik laat dat kleine meisje maar even schreeuwen en om aandacht vragen 😉

We doen een visualisatie-oefening om ons levensdoel te bepalen en dat is compleet anders dan wat ik me had voorgesteld. Het zijn misschien geen tien minuten, maar op deze manier wordt het inderdaad wel snel duidelijk! Ook al komt het uit een andere bron dan ik dacht.

Na een heerlijke lunch praten we over wat we hebben opgeschreven, de gevoelens die we hebben en de kaart die we hebben getrokken. Ik deel mijn verhaal en Nicole vraagt zich af of ik het thema verbinding dat voor mij zo centraal staat niet op de verkeerde manier heb ingevuld al die jaren. Ze stelt dat ik mag gaan staan voor wie ik ben, dat ik mezelf mag laten zien en dat ik geen buffer hoef te zijn voor anderen. Ik voel dat het bij verbinding inderdaad om meer gaat dan het verbinden van mensen, dat het gaat om mensen te verbinden met hun essentie. Dat inzicht komt helder binnen terwijl ik luister naar de verhalen van de andere dames.

En terwijl we het thema van mijn buurvrouw bespreken komt Nicole met de opmerking er tussendoor en zegt zachtjes tegen me: “Ik voel bij jou opeens dat het ook over veiligheid gaat, kun je daar even naar kijken?”. En dan opeens snap ik de kaart van de Gatekeeper, snap ik de gesloten deur en snap ik waarom het nog niet helemaal stroomt met wat ik doe. Ik weet direct dat het klopt, al wil ik dat niet direct toegeven. Maar het klopt, ik voel me niet altijd veilig genoeg om mijn verhaal te delen. Ben bang dat ik van allerlei mensen een dikke berg shit over me heen krijg als ik echt ga delen wat ik voel en ervaar. Als ik mezelf echt helemaal laat zien. Het is ook de reden dat de deur nog dicht is gebleven. Dat ik niet alles deel wat ik meemaak, want waarom zou ik, daar zit toch niemand op te wachten?

Het is een prachtig inzicht waar ik de komende tijd mee aan de slag ga, ontdekken waar dat gevoel van onveiligheid vandaan komt en voelen wat ik kan doen om mijn verhaal duidelijker met de wereld te delen. Om zo nog meer mensen te inspireren dan de eerste kring van mensen om mij heen.

Vervuld en vol liefde ga ik weer naar huis. In de trein krijg ik een antwoord op een van de andere vragen die ik had. Die vraag ging over de liefde, of het goed genoeg is, of het de bedoeling is. Ik weet nu dat signalen subtiel zijn en op momenten komen dat ik er niet naar vraag. Als ik met mijn liefje app, sturen we elkaar op hetzelfde moment, dezelfde boodschap “ik heb niets nodig, als ik maar bij jou ben”. Als ik daarna de eerste regels hoor van een liedje op Spotify wordt dit alleen maar bevestigd. So Thank Your Universe, for making life so easy 😉 (sometimes)

Meer over Nicole Olsthoorn lees je op haar website: http://nicoleolsthoorn.com.