Elke dag met pensioen

Ik heb geen pensioen, ik denk zelfs dat ik niet eens een pensioen wil opbouwen….

Het voelt nog zo ver weg en eigenlijk geloof ik ook niet in het idee “met pensioen gaan”. Want als je met pensioen gaat, stop je met werken, stop je met waarde toevoegen aan het leven van anderen. Ik zie mezelf niet stoppen met werken op het moment dat het van iemand moet, omdat het zo in de wet staat. Ik besluit zelf wel of ik nog wil werken of niet. Daarnaast denk ik juist dat je op je pensioenleeftijd zoveel kennis hebt opgebouwd waar anderen op zitten te wachten. Dat je dan als wijze oude vrouw of man de wereld van andere generaties kunt kleuren door je kennis in te zetten. En op je pensioenleeftijd heb je waarschijnlijk minder kosten en hoef je minder te verdienen, en door alle kennis en ervaring die je hebt kun je dan een hoger uurtarief vragen. Je hoeft dus helemaal niet veel te werken om toch een leuk inkomen te hebben.

Als je leeft vanuit de gedachte dat je altijd nog door kunt werken, kun je dan ook op een andere manier kijken naar het werk dat je nu doet en het geld dat je daar nu mee verdient? 

Ik heb het gevoel dat ik nu al met pensioen ben 😉 mijn leven is sinds een paar maanden echt heel relaxed en geeft me alle vrijheid die ik wil en daarnaast doe ik werk waar ik ultiem van geniet. Als ik deze manier van werken volhoud, dan geloof ik dat het echt alleen maar leuker wordt…

Een aantal jaar geleden werkte ik als flottieljeleider* in Griekenland, samen met mijn toenmalige partner, Arjan, een baan met veel vrijheid waarbij je heel veel buiten in de zon bent, zo’n 7 maanden per jaar ;-). Compleet anders dan de levens van onze gasten, vaak hoogopgeleide tweeverdieners met een druk leven, vaak geregeerd door agenda’s van werkgevers, hun eigen ondernemingen, scholen en wat nog meer. Mensen die weinig vrije tijd hadden, vaak levend vanuit de gedachte dat ze kunnen genieten van het leven als ze straks met pensioen gaan.

Arjan had daarentegen al jaren een heel relaxt leven en hij beloonde zichzelf dagelijks met een ‘pensioenmomentje’. Elke avond als alle boten in de haven lagen (aka het zware werk van de baan), pakte hij een biertje, zocht een bankje op en staarde uit over zee. Genietend van het leven dat niets meer van hem verlangde dan in het hier en nu te zijn.

Je hoeft niet tot je 65e te wachten om met pensioen te gaan en te genieten, je kunt nu al elke dag genieten van het leven en dagelijks even uit de ratrace stappen.

Je kunt dat doen door dagelijks een moment in te lassen waarop je iets doet wat je uit de drukte van alle dag haalt. Je kunt er ook een lifestyle van maken. Een leven waarin je continue het gevoel hebt dat je niets moet, maar alles mag. En dat betekent zeker niet dat je geen waarde toevoegt of dingen doet waar niemand iets aan heeft, of achterover hangt. Het betekent dat je een leven voor jezelf creëert waar je geen vakantie van hoeft te nemen en waar je niet uitkijkt naar het moment dat je met pensioen gaat, zodat je eindelijk echt kunt gaan leven en de dingen doen die je leuker vindt dan het werk wat je nu doet en waar je je geld mee verdient.

*Voor wie niet weet wat een flottieljeleider doet; je bent een reisleider op het water, je vaart met een groep boten over de (Griekse) zee en helpt de andere boten het gebied te leren kennen, en met aan- en afmeren. Je vaart met ze mee en zorgt voor vertier als dat gewenst is…